asmaq

asmaq
1.
f.
1. Bir şeyi yuxarıdan bir yerə ilişdirib sallamaq, asılı hala salmaq. Lampanı asmaq. Divardan şəkil asmaq. – Gülnaz qaçıb, saxsı çırağı yandırdı və tövlənin iç tərəfindən qapının yanından asdı. M. İ.. Gəldiyev sözünü bitirəndə cavab gözləməyib, telefonun dəstəyini asdı. M. C..
2. Dar ağacından asmaqla edam etmək, boğazdan asmaq, dara çəkmək.
2.
f. Xörək və s. -ni ocaq (od) üstünə qoymaq. <Telli:> Ay Pərzad xala! Yeri onları <uşaqları> da yığ gətir, bir yerdə yeyək, bozbaş asmışam. Ç.. Ocağı qalayıb süd qazanlarını qoca kişi ilə ocağa asdıq. A. D.. <Salman> bir-biri ilə yanaşı iki qara daş qoyub, qazançanı onların üstündən asmışdı. M. Hüs..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • aşmaq — f. 1. Bir şeyin üzərindən atılıb keçmək, hündür bir şeyin üstünə çıxıb o biri tərəfinə enmək, düşmək, hoppanmaq. Qapını daldan bağlayaraq, divardan aşıb getdik. M. S. O.. Dərəni aşdım. Meşənin içərisinə cənuba doğru uzanan daşlı qayalı bir dağ… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • asdırmaq — «Asmaq»dan icb …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • aşma — «Aşmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qulaq — is. 1. İnsan və heyvanlarda eşitmə orqanı. Qulağı ağrımaq. Qulaq həkimi. – Nəvəsi onun . . burnundan, qulağından yapışır, boğazının altını qıdıqlayır. M. Rz.. 2. Qulaqları örtmək üçün papağın yanlarından sallanan hissəsi. Papağın qulaqlarını… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hədd — is. <ər.> 1. Sərhəd, hüdud. 2. məc. Hədd hüdud, son, nəhayət. Uşağın sevincinin həddi yox idi. Hədd qoymaq – hüdud qoymaq, məhdudlaşdırmaq, normaya tabe etmək. Sevgiyə hədd qoymaq, düzü, günahdır. B. V.. Həddən artıq (çox, ziyadə) – son… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dar — 1. sif. 1. Ensiz (enli ziddi). Dar küçə. Dar yol. Dar keçid. Dar dərə. – Küçə dar olmağına görə ulaq güc ilə keçirdi. Ç.. Diyar kişi dar bir cığırla sola tərəf buruldu. Ə. M.. Dar dəmir yolu – yaxın məsafələrə çəkilən və yerli əhəmiyyəti olan,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qarmaq — 1. is. 1. Şey asmaq, yaxud qaldırmaq üçün ucu yuxarıya doğru əyilmiş qalın mıx, çəngəl. Əti qarmaqdan asmaq. Paltarı qarmaqdan asmaq. 2. Balıq tutmaq üçün ucu şiş çəngəl; tilov. Qarmaq atmaq (sallamaq) – balıq tutmaq üçün qarmağı suya salmaq. Bir …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • vaz — (Culfa, Şəki) 1. keyfiyyətsiz sapdan toxunmuş kobud ipək (Şəki). – Vaz çıxar baramadan olur 2. keyfiyyətli ipək (Culfa). – Bı ipəx’ vazdı Vazı azmax (Mingəçevir, Oğuz) – həddini aşmaq, azğınlaşmaq. – Ay bala, vazı azma, dinc otu (Oğuz). Vazını… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”